Veilig in Auckland

De 30 uur lange reis is eindelijk over! Na de eerste vlucht van Schiphol naar Abu Dhadi van een "korte" 6 uur was het tijd voor de langste vlucht van de hele reis, de 13 uur en 10 minuten naar Melbourne. Gelukkig was het vliegtuig comfortabel en had ik een scherm op de rugleuning van de stoel vóór me met allerlei films, series, spelletjes en andere handige gadgets. Ik zat naast een ouder koppel die terug naar huis gingen. We hebben gepraat over Nederland en over Nieuw-Zeeland. De maaltijden in het vliegtuig waren ook niet verkeerd, sommige dingen hadden wel een andere smaak maar het viel niet tegen. Ik moet toegeven, tijdens deze vlucht had ik momenten dat ik eigenlijk gewoon thuis wilde zijn.

Eenmaal in Melbourne werd dat een ander verhaal. Nadat ik de douane had gehad en eten weg heb gegooid wat eigenlijk niet had gehoeven, ging ik naar mijn gate om daar ongeveer 4 uur te wachten op mijn volgende vlucht naar Auckland! Vlak voordat de gate open ging kreeg ik er weer zin in. 'Ik ben er bijna!'

Gisteren rond 15:15 (30 oktober 03:15 Nederlandse tijd) ben ik geland in Auckland. Door de douane gaan is veel makkelijker dan dat het er op televisie uit ziet. Daarna werd ik opgepikt door een taxi die mij naar naar Waterview Apartments bracht. (Post adres: P O Box 44453, Pt Chevalier, Auckland, 1246)

Eenmaal daar ontmoette ik Barbara, zij is de eigenaar van het gebouw en was zeer aardig en wist waar ze het over had (het is altijd fijn om dat soort mensen op die momenten te hebben). Nadat ik het contract had getekend en een hele stapel papieren mee kreeg over het appartement, ben ik naar boven gegaan (waar het appartement is).

Eenmaal daar was er maar 1 persoon en die lag te slapen. Die ene persoon was Brain een Kiwi (Nieuw-Zeelander) van het Zuidereiland. En er zijn 3 andere personen die gebruik maken van het appartement; Luis (een Italiaan die studeert in Oostenrijk) en Tom en Daniel (beide uit Oostenrijk). Zij hebben een brief gemaakt met daarop dat ze later terug zouden komen omdat ze college hadden en dat ze rond 8 uur pizza's wilden halen. Ik was zo uitgeput dat ik dacht: 'Oke, even een uurtje slapen en dan pizza eten' maar dat is niet helemaal wat er gebeurde. Ik viel in slaap en het moment dat ik wakker werd was het ongeveer half tien vanochtend (30 oktober 21:30 NL tijd)!

Tegen die tijd was iedereen al weg dus had ik tijd om rond te kijken en mijn tassen en koffer leeg te halen en een goed ontbijt te eten. Rond de lunch kwamen Tom en Luis terug om pauze te houden. Daarna zijn we met z'n drieën naar de campus gegaan om daar koffie te drinken en de omgeving te zien. We hebben afgesproken om vanavond in de stad te eten en rond te kijken. Daarna bleven zij daar en ging ik terug naar het appartement.